„W proch się przewrócisz” Moniki Wawrzyńskiej to komedia, która idealnie sprawdzi się na gorszy nastrój. Może mi nie uwierzycie, że ta lekka powieść puszcza oczko do czytelnika. To naprawdę jazda bez trzymanki okraszona dawką czarnego humoru.
„Wszystko zaczęło się wtedy, kiedy urna z prochami mojej matki przewróciła się na tylnym siedzeniu samochodu, wysypując zawartość na świeżo upraną tapicerkę”.
Ta z pozoru lekka historia zabiera nas w szaloną podróż po cmentarzach, z urną z prochami matki głównej bohaterki. Michalina wiedzie nudne życie księgowej, a toksyczna relacja z matulą nadaje jej życiu kolorytu. Do czasu. Rodzicielka nie zapowiedziała z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem (skandal!) swojej śmierci i zostawiła córkę z listą zadań do wykonania, zanim dojdzie do przejęcia spadku. To teoretycznie proste, prawda? Wystarczy trzymać się listy, to bułka z masłem! Tylko wszystko idzie jak po gruzie! Zaczyna się od rozsypanych prochów matki, a potem… To już sami musicie się przekonać, zapiąć pasy i chwycić za
„W proch się przewrócisz”.
Jak tylko myślimy, że już jesteśmy prawie że na mecie tej szalonej podróży, to Monika Wawrzyńska jak asy z rękawa wyciąga kolejne zwroty akcji, wywołując niemałe turbulencje. Tu nie ma standardowych rozwiązań, w grę wchodzi i przyspieszone bicie serca, i… pewna zagadka kryminalna, która zaskakuje czytelnika.
„Myślę, że nigdy nie połączyła ze sobą dwóch słów, czyli: toksyczna i matka, i jestem pewna, że według niej był to oksymoron, coś tak głupiego jak żywy trup”.
Lekkości i rytmu historii nadają dialogi,
które są przezabawne, ale nie uwagę zasługuje przede wszystkim relacja z matką. Mówi się, że miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa, chce się otulić je ochronnym parasolem i zadbać, aby nie dotknęła je żadna kropelka zła. Relacja Michaliny z rodzicielką trudno nazwać skomplikowaną, bo mało kto będzie w stanie zrozumieć szaloną matulę, której trudno dogodzić. Jednak w tej więzi jest coś niezastąpionego, a oprócz gorzkich słów i dużej listy oczekiwań jest bardzo dużo miłości. A w tym wszystkim pojawia się u mnie duża doza sympatii, empatii i potrzeby przytulenia każdej z bohaterek. Bo to, co im zgotowała Monika Wawrzyńska… Cóż! I tak wiemy, że tylko w proch się przewrócimy.
Zabawna, rozpędzona niczym BMW na autostradzie, a jednocześnie pełna refleksji. Czytajcie!
We współpracy z Wydawnictwem Harde.